Happinez recensie

Als ik in de supermarkt kom, blijf ik behalve bij de verse vruchtensappen, de gezonde hazelnoten en de o zo lekkere ongezonde suikerzoete appeltaarten toch ook altijd even bij de tijdschriften hangen. Dwaalt mijn blik over de rijen glossies, dan springt Happinez er altijd weer voor mij uit. Alleen al dat aantrekkelijke kaftje, met een mooie voorstelling erop en dat ene lonkende woord, dat meteen al allerlei associaties oproept. Mij als het ware aan het werk zet. Een stapje naar binnen laat zetten. Nieuwsgierig maakt.

Het mooie van Happinez is voor mij dat het blad mij een glimp biedt van het spirituele, zonder dat ik er nou zo verschrikkelijk hard bij na hoef te denken. Geen ingewikkelde beschouwingen, maar een vriendelijk aanstippen van het onzegbare, een verkwikkend bad in de dauwdruppeltjes van religie en filosofie. Allemaal boeiende onderwerpen die met het geestelijke te maken hebben en die zinvolle informatie geven zonder dat ze je het gevoel geven dat je zwaar spiritueel huiswerk moet maken. Met prachtige foto's die puur en basic zijn en zomaar in hun eentje al een meditatieve stemming oproepen.

Dan heb ik het nog niet eens over de leuke cadeautjes voor jezelf of een ander, die eigenlijk op je huisaltaartje niet mogen ontbreken. Heb ik de Happinez kalender al genoemd? Nou hier komt-ie. Elke dag sta ik even stil bij het citaat van de dag en de daarbij behorende beschouwing. Zonder Happinez zouden mijn dagen toch een stuk saaier beginnen en zou ik mijn maandelijkse tijdschriftmoment zeker missen. Mag ik hier zelf een aardig Oosters citaat aan toevoegen? Als iemand geen glimlach heeft, schenk hem dan de jouwe.

Vriendelijke groeten,
M. Henderson