Quest recensie

Laatst toch maar 's de Quest gekocht in de supermarkt. Ik had het blad daarvoor al vaak in handen gehad, maar vond de prijs (4 euro nogwat) altijd een beetje aan de hoge kant. Niet dat daar nu verandering in is gekomen, maar ik kon mijn nieuwsgierigheid gewoon niet langer bedwingen. Als jong ventje ben ik jarenlang tot grote tevredenheid abonnee geweest van het blad KIJK, nu er een soort 'KIJK voor volwassenen' is waren mijn verwachtingen dan ook hoog gespannen.

Helaas moet ik concluderen dat Quest niet echt het blad voor mij is. Ik wist van mijn bladersessies in de winkel al dat de lay-out me niet echt aansprak. Te druk, van de hak op de tak, een beetje Telegraaf / roddelblad stijl. Volgens mij wordt zelfs hetzelfde lettertype als dat van Privé gebruikt. Wat me het meest stoort is dat een artikel door het toevoegen van allerlei zijdelings gerelateerde subrubriekjes uitgesmeerd wordt over soms wel 6 a 7 pagina's. Dat leest (voor mij persoonlijk althans) niet echt lekker, ik wordt er eerlijk gezegd een beetje zenuwachtig van. Wat heb ik nu wel, en wat nog niet gelezen? De logica ontbreekt gewoon een beetje.

Maar goed, om een tijdschrift nou alleen op layout af te keuren, dat gaat me ook te ver. Ik moet echter ook zeggen dat Quest me inhoudelijk vaak tegenviel. Te oppervlakkig, teveel op 'weetjes' niveau. Het had van mij wel iets onderhoudender gemogen, juist, zoals vroeger in die goeie oude KIJK. Kennelijk behoor ik dus niet echt tot de doelgroep. Het wordt in ieder geval geen abonnement voor deze jongen. Mijn uiteindelijke cijfer: een 7. Dit omdat het blad wel uitstraalt dat het door de redactie met liefde wordt gemaakt.